Stapstenen van Pasen tot Pinksteren
 ‘Een weg ten leven’ Op Goede Vrijdag zijn er naar het kruis vijf ‘stapstenen’ neergelegd met de woorden: Oordeel, Verlatenheid, Lijden, Onteerd en Gedood. Als stappen die iets vertellen over de weg die Jezus is gegaan. Woorden die soms ook passen bij de weg die mensen gaan. Met Pasen is gevierd dat het niet ophoudt bij die woorden, dat er meer is dan de dood, dat er nieuw leven mogelijk is. In de Paasmorgendienst is een nieuwe weg gelegd; niet naar het kruis maar van het kruis en van het lege graf af. De stapstenen zijn omgekeerd en op de andere kant zijn nieuwe woorden geschreven: Leven!, Oproep, Luisteren, Loslaten en Liefde. Met deze nieuwe woorden is een nieuwe weg zichtbaar geworden; een weg ten leven. Door zowel jong als oud is naar eigen idee een zesde grote stapsteen en een aantal kleinere stenen van tekeningen voorzien, ingekleurd of met teksten beschreven. Tot en met Pinksteren is deze weg van stapstenen te zien in de kerk. |
||
| Vrije vieringen 2022-2023 Vrije vieringen 2022-2023 | ||
| lees meer » | ||
|
Thomasviering
Thomasviering
Oorspronkelijk komt de Thomasviering uit Finland. De insteek was om gelegenheid te creëren voor geestelijke groei van het individu maar ook om dit gezamenlijk te doen ter bevordering van groei van een gemeenschap. De naam van de viering verwijst naar de apostel Thomas. Een mens die hardop durfde te twijfelen en vragen te stellen. In een Thomasviering is ruimte voor vragen, bezinning, creativiteit, gesprek en ontmoeting. Zondag 17 juli was er een Thomasviering in ‘de Ontmoeting’. Het thema was ‘Groeien?!’ en er werd gelezen uit Matteüs 13:1-9, de gelijkenis van de zaaier. In een Thomasviering is altijd een kerngedeelte dat ‘Heilige Chaos’ genoemd wordt. Dit is een moment waarop er voor iedereen gelegenheid is om op verschillende manieren met de lezing of het thema aan de slag te gaan; in alle rust, door gesprek of met materialen. Na de ‘Heilige Chaos’ is de viering afgesloten met een Agapè maaltijd. Een liefdemaal waarmee van oudsher de verbondenheid met de naaste werd benadrukt. Met het delen van brood en honing hebben we de gemeenschap met elkaar gevierd en hebben we gezongen … Vieren is je hart verwarmen. Er is een plek in deze kring. Adem, luister mee en zing, laat de stilte je omarmen. Vieren is met open handen vrij ontvangen wat er komt, wat verkild is en verstomd, aan nieuw vuur laten ontbranden. Vieren is je laten dragen door genade, door elkaar, door een lied en een verhaal. Er is ruimte voor je vragen. (uit Zingenderwijs, tekst Margreet Spoelstra)  |
||