|
Pasen
Pasen
PASEN 2023  De liefde bidt voor wie niet weten wat zij doen; gekruisigd blijft zij stil voor wie de hamer heft. En na de sabbath keert zij tot de treurenden, verrezen uit het graf wandelt zij in de hof. Onherkend zit zij aan, met hen, met u, met mij te Emmaüs, tot het brood door Hem gebroken wordt. Ida Gerhardt |
||
|
Thomasviering
Thomasviering
Zondag 25 juni was de laatste Vrije viering voor de zomervakantie: een Thomasviering met als thema ‘Zorg om wat verloren is’. We lazen hierbij Lucas 15:11-32; een verhaal dat bekend staat als de gelijkenis of parabel van de verloren zoon. Een parabel schetst een situatie. Je kunt erin stappen, een rol oppakken. Het gaat er niet om dat je ontdekt wie waar voor staat maar meer hoe personen zich tot elkaar verhouden. Wat doen ze en hoe reageren ze. Het gaat om de samenhang tussen de personen en dat wat er gebeurt. En vervolgens, met wie voel je je verwant? Misschien wel de oudste zoon, of de jongste zoon, of de vader. Vergelijking is de cruciale functie van een parabel. Het is een uitnodiging om verder te kijken en verder te denken en in een Thomasviering is daar alle ruimte voor. In de Heilige Chaos kon je met elkaar in gesprek, mediteren, schrijven of een collage maken. De viering werd afgesloten met de Agapè; van oudsher een liefdemaal waar het delen van brood de verbondenheid met de mensen om je heen wordt benadrukt. En we luisterden naar een gedicht van Nel Benschop wat zij schreef bij het verhaal van de verloren zoon … Wat is de zin van mijn bestaan? Wie zegt mij, waarvoor ik moet leven? Door welke macht word ik gedreven? Wie wijst mij, waar ik heen moet gaan? Wat is het doel, wat is de zin? Ik heb geen uitzicht in mijn leven; door angsten word ik voortgedreven: in-spin-de bocht gaat altijd in. Ik voel mij de verloren zoon, die ver van huis is weggezworven: mijn leven is voorgoed bedorven, wat varkensvoer – dat is mijn loon. Wat is de zin van dit bestaan? Hoe lang nog zal ik blijven dwalen? De woorden blijven zich herhalen: ‘Opstaan en naar je Vader gaan!’ |
||
|
Pinksteren
Pinksteren
Te midden van een grote groep gemeenteleden, familie en vrienden hebben Caroline Rus Hartland- Van Wijk en Anouk Molenaar in de Pinksterviering belijdenis gedaan van hun geloof.  De persoonlijke woorden van Caroline en Anouk, de inbreng van de belijdenisgroep, de muzikale inbreng van Willemijn, en eigenlijk alles bij elkaar maakte het tot een mooie en feestelijke viering. 
|
||